Kene Avcısı Sülünler: Sülün Kuşu Özellikleri ve Beslenmesi

318
sulun kusu

Doğa Koruma ve Milli Parklar Samsun 11. Bölge Müdürlüğü Gelemen Sülün Üretme İstasyonu 51 yılda 306 bin 675 sülün üreterek tabiata bıraktı. ’Kene avcısı’ olan sülünler Samsun’da üretilerek Türkiye’ye dağıtılıyor.

Peki sülün nasıl bir kuştur? Sülün kuşları nasıl beslenir? Sülün kuşlarının özellikleri neler?

Tarım ve Orman Bakanlığı Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü yerli kuşlardan olan ve nesli hızla azalan sülünün tabiatta azalan popülasyonunu desteklemek amacıyla Yaban Hayvanı Üretme İstasyonları tesis edilmesi kapsamında 1969 yılında Samsun Tekkeköy ilçesinde Gelemen Sülün Üretme İstasyonu kuruldu. İstasyon Samsun-Ordu karayolu üzerinde şehir merkezine 20 km mesafede ve 1,1 hektar araziye sahip.

Sülün özellikleri ve beslenmesi

Sülün özellikleri ve beslenmesi

Erkekleri çok renkli uzun kuyruklu süslü, dişileri kül rengi, açık veya koyu kahverengi gri renklerde olan sülünler, kanatları küçük olmasına rağmen hızlı uçabilmekte fakat uzun mesafe kat edemiyorlar. Doğu Karadeniz ve Marmara Bölgelerinde tarlaların ormanla karıştığı yerlerdeki kısa boylu bitkilerin dibi, sulak alanlar, açık araziler, ağaçlık araziler, fundalıklar ve orman kenarlarında yaşarlar. Sülünlerin doğadaki başlıca yiyecekleri arasında tahıllar, bitki tohumları, meyveler ve yeşil filizler yer alır.

Bunların yanı sıra eklem bacaklı böcekler ile bunların larvaları, karıncalar, çekirgeler, örümcekler, sinekler, salyangozlar ve solucanlarla da beslenirler.

Sülünlerin üreme dönemi mart ayında güneşli gün sayısının artmasıyla başlar ve haziran ayının sonuna kadar devam eder. Yeşilimsi griden yeşil zeytin rengine çalan ortalama 35 gram ağırlığında yumurta üretirler. Dönem boyunca bir sülün ortalama 40-70 yumurta yapabilirken, normal şartlarda kuluçka süreleri 24 gündür. Kuluçkadan çıkan civcivler, gerekli sıcaklık, ışık ve havalandırma ortamının sağlandığı büyütme kafeslerine alınırlar.

Sülünler, 6-8 haftalık olunca tabiata adaptasyonunu ve kanat gelişimini tamamlaması için doğal yaşam ortamlarına benzer voliyerlerde 2 hafta geçiriyor ve 8-10 haftalık dönemlerde doğaya yerleştirmeleri yapılıyor.